با سلام
یه خاطره دیگه می خواهم از دوران گذشته براتون بگم..
حدودا سال سوم دبیرستان بودم. یادمه اون موقع امتحانات نهایی بودو همه سر گرمه امتحان دادن بودیم
مدرسه ای که حوزه من اونجا بود یه مدرسه بود حوالی بلواره مرزداران. اون اطراف مدرسه دخترانه
دو تا سه تا بود .ما هم بعد از امتحان با بچه ها راه می یوفتادیم دنبال مسخره بازی های اون دوران و
از بالا تا پایین که می یومدیم هزاران کار می کردیم.یه روزی از اون روزها مثله همیشه داشتیم بعد از
بعد از امتحان می یومدیم .یادمه امتحان زبان داشیم.منم زبانم ضعیف بود یادمه اون سال با تک ماده اون
درس را پاس کردم.خوب می گفتم داشتیم می یومدیم که یکی ازبچه ها خواست که به دوست دخترش زنگ
بزنه کناره اون تلفن عمومی هم 2 تا دختر و 1 پسره ایستاده بود.یکی از دوستان که آدم جالبی بود و
جالب بازیش گل کرد و با مسخره بازی شروع به صحبت کردن با یکی از اون دختر ها کرد.اینگاری او
نا هم بدشون نمی یومد.من که کنار ایستاده بودم و نظاره می کردم این دختره هم از دوست پسر هاش
می گفت .یکیشون که می خواست به دوست پسرش زنک بزنه اون خوشکل تر بود.یادمه یه پراید
اونجا پارک کرده بودن منم حوصلم سر رفت و روی اون نشسته بودم.ناگهان یکی از اون دختر ها طرفم
اومد و سلام علیک کرد.یه دفعه یه من گفت که بهت می خوره بچه مایه داری.منم گفتم که نه بابا من
بابام تو بازار چرخیه.اون خندید.اون یکی داشت با دوست پسرش حرف می زد .اون دوست ما هم
همینطور نگاه می کرد آخه سرش داشت بی کلاه می موند.اون دختره گفت که امتحانه چی داشتی منم
گفتم زبان.اونم گفت که منم زبان داشتم اون گفت که من خراب کردم و می یوفتم منم گفتم که منم مثله
خودت.بعد اون گفت که بیا بریم با هم صحبت کنیم با هم را افتادیم.داشتیم می رفتیم سمت آریا شهر
یه دفعه به من گفت که شماره تلفنت را بده تا با هم تابستان بریم درس بخونیم.من موندم چیکار کنم .
منم گفتم وقت زیاده حالا شما بعد از امتحان بیایید همین جا تا با هم باشیم.بالاخره بعد از اون موقع من
با اون بعد از امتحان قرار می ذاشتم. دختره فو قولاده با حالی بود.بعد چند امتحان ندیدمش منم بی خیال
شده بودم.بعد از دو هفته بعد از امحانات دیدمش تو ستارخان. اومد جلو سلام و علیک کردیم گفتم دیگه
نیومدی کفت که جریان داره گفتم بگو .گفت یه روزاون دوستت را دیدم بهم گفت که فو لانی دوست
دختر زیاد داره و تو رو هیچی حساب نمی کنه و سره کاری بیا با من دوست بشو اونو ولش کن
من داشتم گوش می کردم و نمی دونستم چی بگم.یه خورده با هم راه رفتیم بعد هم خدا حافظی کردیم
و من دیگه ندیدمش.اینم از رفاقت یکی از دوستام...
هر وقت از اون جا رد می شم و اون تلفن عمومی رو می بینم یاده اون موضوع می افتم...
سلام ممنون از حضورت. مانا باشی...
*شرف مرد هم چون بکارت یک دختر است اگر یک بار لکه دار شد دیگر هرگز جبران پذیر نیست.*
زندگی باید همین باشد
یک فریب ساده کوچک
ان هم از دست عزیزی
که تو
دنیارا بی او
و جز با او نمی خواهی
زندگی بی شک باید همین باشد
.
ممنون که به بلاگ من سر زدی
در سایه حق
اره .
۵۰ راه برای بازی کردن با اعصاب دیگران.
نمی دونی چه حالی داره.
یه بار امتحان کن.
دوباره سلام / منتظر نوشته های بعدی هستم / اگر با تبادل لینک موافقی خبرم کن/موفق باشی
اکثر آدما چوب همین رفاقتهاشونو میخورن !ولی خب شما باید از این تجربه ی کوچیک که ضرری برات نداشت درس بگیری تا تو مسائل بزرگتر زندگیت چوب رفاقتتو نخوری !موفق باشی !