با سلام

شاید بی مقدمه !

گاهی دلت می گیره...

دوست داری بنویسی... دوست داری اینقدر بنویسی که خسته بشی...

نمی دونم اما شاید کلمه برای نوشتن کم میاری..

شاید خودتم کم بیاری...

دوستانی دورو ورمون هستن که همهشون دلشون  شکستن..

...شاید فکر می کنن شکست خوردن...

بعضی ها هنوز می نویسن...شاید هر روز به نوعی می فهمن که کم آوردن..

شاید یادشون میاد که کم آوردن..

شاید خسته می شن.....دیگه نمی نویسن

شاید گاهی باید نوشت...مثله الان..!!

شاید باید بنویسی ...که خونده شه...

که شاید قاصدک ها به گوشش برسونن که بابا...بیا و ببین...

نمی دونم گاهی آدمهایی رو می بینم که الکی خوشن..

نمی دونم حالم از کسایی که خودشون را گول می زنن...بهم می خوره...

نمی دونم شاید گاهی باید خودت را گول بزنی تا نشون بدی هنوزم کم نیاوردی

..............شاید منم گاهی خودم را گول می زنم................................

ولی این را می دونم که کسایی که خودشون را گول می زنن دیگه خیلی کم آوردن..

ولی می دونم اگر کسی هم کم آورد باید خودش استوار بمونه..........

درسته تو دلت غوغاست....شاید طوفانه...اما نباید نشون بدی کم آوردی........

باید استوار باشی....کسی نباید از دله کسی خبر دار باشه....

شاید یه نفر..........باید خبر دار باشه..............

.................................................................................................................

........از بازی بگم..................

بازی ما هم شاید وارده مرحله عجیبی شده..

تازه فهمیدم طرفمون از ما خراب تره..

تو این زندگیش یه شکست کامل را تجربه کرده....

نمیدونم اما هنوزم بازی می کنه...

شاید هنوز نفهمیده نباید با هر کسی یا چیزی بازی کرد..

شاید نمی دونه که منم عاشق این جور بازی هام..

نمدونم ...شاید داره شیطنت هایی که عمری خاک خورده بودن دارن بیدار می شن...

البته یه شیطنت کوچولو کردم ....شاید خیلی کارساز بوده.........

ولی بازی جالبیه...نمی دونم شاید رقابته سکوت و نگاهه.....

ولی این دله ما بیخیال تر این هاست...

شاید روزی ازش براتون نوشتم.................

.....................شاید شیرین باشه...

شاید یه توهم بچه گونه است...

شایدم ...دارم آخرش..منم خودمو گول می زنم.........

ولی اینو می دونم که بودن یا نبودنش ...زیاد برام جالب نیست....

..................................................................................................

آه اگر روزی نگاه تو...

آه اگر روزی نگاه تو...

مونس چشمانه من باشد

قلعه سنگین تنهایی... چهار دیوارش زهم پاشد

آه اگر دستانه خوبه تو

حامیه دستانه من باشد

قلعه تنهاییه ما را دیو در بندانه خود کرده بود

جان به لبهای من آورده

آه اگر روزی صدای تو گوشه آواز من باشد

آه... اگر دیروز برگردد

لحظه ای امروزه من باشد

آه اگر روزی صدای تو گوشه آواز من باشد

آه... اگر دیروز برگردد

لحظه ای امروزه من باشد

قلعه تنهاییه ما را دیو در بندانه خود کرده بود

جان به لبهای من آورده

............................................................................

2 تایی بودن خیلی زیباست...

پس اوناییه که دو تایی هستن قدرشو بدونن...

خوب خیلی از دوستامون که گاهی همدم تنهاییمون بودن رفتن..

شاید ما را با تنهاییمون ...تنها گذاشتن.....

از نوشتن دل بریدن و رفتن..

نمی دونم...شاید منم دارم از نوشتن خسته می شم..........................