با سلام

می دونی این دله ....

آره این دله اینقدر دیواری شده...

که کسی نمیتونه داخلش بشه...

همش شده دیوار....

می دونی دیگه جا برای کسی نداره...

حاکم این دیوار ها هم ......

می دونی اسمش....سکوته....

آره....حاکمه دله من سکوته.....

آره ....حاکم...دیوارهای دلم سکوته....

هیچ صدایی هم از این شهر دلم در نمییاد....

.............صداش فقط ....

گوش کن......

آره از این شهر صدایی در نمی آید....

این شهر یه ساکن داره اونم غروره...

غروری که با غرورش تنها مونده...

آره فقط یه دوست داره اونم...سکوته...

سکوت حاکمه این شهره...غرور هم تنها ساکن این دل...

دوتایی می شینن.....وای نمی دونم چی به هم می گن...

.....آره اینگاری هیچی ندارن به هم بگن....

می دونی 2 تاییشون تنهان...

فقط به هم نگاه می کنن و دیگر هیچ.....

..................................................................................

یادته... من و تو....

بعد از جدای...

گاه گاهی هم دیگر را می دیدیم...

و .......فقط سکوت و نگاه بین من و تو مبادله شد......

....شایدم....سکوت و غرور...

اما دیگه این نگاه های ساده هم تموم شد....

می دونی از تلخ خندیدن خسته شدم...

...شاید فقط به یاده خنده هات گاه گاهی می خندم...

....وای...بر من....وای... برسکوت....وای... بر غرور...

درود بر این دیوار که محرم راز من شد....

شاید سکوت بار ترین محرمه....

...فقط وقتی صدا ازش در می آید که بشکنه...

...........................................................................